Op 2 december 2015 verschijnt het boek dat dr. Minie Baron en ik schreven over de geschiedenis van de ziekenzorg in Drachten. Aanleidiig is het zeventigjarig bestaan van het ziekenhuis:

BOEK OVER ZEVENTIG JAAR NIJ SMELLINGHE

Ziekenhuis Nij Smellinghe bestaat in 2015 zeventig jaar. Deze mijlpaal vormde de aanleiding voor een onderzoek naar de geschiedenis van het ziekenhuis. In december verschijnt een rijk geïllustreerd juileumboek: Een blauw hart. Zeventig jaar Protestants Ziekenhuis Drachten en Nij Smellinge. Historici Minie Baron en Jet Spits haalden veel verhalen naar boven. Aan de wieg van het ziekenhuis staan de vele kerken in het na-oorlogse Drachten en omgeving. Na vele jaren van voorspoed en groei hing het voortbestaan van het ziekenhuis eind jaren tachtig aan een zijden draad. Daarna ging het weer bergop en begin twintigste eeuw behoorde Nij Smellinghe tot de allerbeste ziekenhuizen van het land.

Het huidige gebouwencomplex van Nij Smellinghe aan het Compagnonsplein is indrukwekkend. Maar zeventig jaar geleden vinden meerdere personen en instanties het niet nodig, zelfs ongewenst dat Drachten een ziekenhuis krijgt. De tegenstanders zijn echter in de minderheid en het ziekenhuis komt er, dankzij inspanningen en bijdragen van duizenden inwoners uit de hele regio. Op bescheiden wijze, met slechts 25 bedden, start de Stichting Protestants Zieken- en Rusthuis in december 1945 met de zorgverlening in een villa aan de Burgemeester Wuiteweg. In de jaren vijftig en zestig is het ziekenhuis aan het Moleneind gevestigd en vanaf 1971 heeft het de huidige plek aan het Compagnonsplein en de naam Nij Smellinghe.

De officiële opening van de nieuwbouw in 1972 door toenmalig Koningin Juliana vormt een hoogtepunt in de geschiedenis van het ziekenhuis. Met trots tonen de medewerkers de nieuwe verworvengheden aan Hare Majesteit. Maar niet alle wensen kunnen direct in vervulling gaan. De uitgebreide psychiatrische zorg bijvoorbeeld wordt met veel moeite pas na jaren gerealiseerd. En in de jaren tachtig, als er flink bezuinigd moet worden in de gezondheidzorg, ontstaan grote financiële tekorten, onder meer veroorzaakt door vele directiewisselingen binnen korte tijd.

In de zeventig jaar van haar bestaan kent het ziekenhuis veel hoogtepunten, maar ook tegenslagen en moeilijke periodes. Beide kanten komen in het boek aan bod. Duizenden mensen worden in het ziekenhuis verpleegd en behandeld. Evenzoveel medewerkers vinden er een baan. Er is aan dacht voor de ontwikkeling van zorgverlening en de specialistische hulp en de lokaties waar dit plaatsvindt. De verbeteringen in de kraamzorg in de eerste dertig jaar worden bijvoorbeeld beschreven aan de hand van de geboorte van drie drielingen. De drielingen kwamen in respectievelijk 1954, 1963 en 1973 ter wereld op de drie verschillende lokaties van het ziekenhuis. De omstandigheden waaronder de geboorten plaatsvonden verschilden steeds enorm.

Het Drachtster ziekenhuis kwam tot stand met steun vanuit de samenleving. Enkele spraakmakende publieksacties, uiting van de grote verbondenheid van ziekenhuis en maatschappelijke omgeving,  kregen een plekje in het boek.